نوآوری باز چیست؟

اگر این واژه را در اینترنت جستجو کرده باشید، نوآوری باز را آزادی در اشتراک‌گذاری و دریافت اطلاعات تعریف کرده‌اند. اما شاید بهترین راه برای درک بهتر مفهوم نوآوری باز، مقایسه ابعاد مختلف آن با نوآوری بسته باشد.

شاید در مورد «نوآوری بسته» چیزی نشنیده باشید، اما حتماً با آن آشنایی دارید؛ به دلیل اینکه این همان کاری است که تمام شرکت‌های شناخته‌شده در صنایع سنتی‌تر برای تولید محصولات یا خدمات جدید انجام می‌دهند.

نوآوری بسته بر این ایده تکیه دارد که تخصص‌های داخلی شرکت (ایده ها)، همراه با فرایندی تکراری برای مدیریت این تخصص‌ها، می‌تواند به طور پایدار محصول، خدمات و یا کسب و کارهای جدید تولید کند. در این صورت اطلاعات در محدوده شرکت رد و بدل شده و با هیچ طرف خارجی به اشتراک گذاشته نمی‌شود. بنابراین، مانند قیف نوآوری بسته در سمت چپ، این فرآیند با دیواره‌های جامد که روند توسعه داخلی را محدود و در عین حال ایمن می‌کند، انجام می‌شود.

از طرف دیگر، نوآوری باز مبتنی بر این باور است که افراد باهوش و خلاق خارج از شرکت نیز می‌توانند در دستیابی به اهداف استراتژیک شرکت سهیم باشند و از مالکیت معنوی آن به شکل‌های مختلف بهره ببرند. هرچه اطلاعات بیشتری کسب شود، تصمیمات بهتر و موفق‌تری گرفته خواهد شد. قیف نوآوری باز در سمت راست ترکیبی از  قیف و غربال است؛ زیرا روند توسعه فقط محدود به افراد نمی‌شود.

هر کدام از این دو رویکر مزایا و معایب خود را دارند. طبیتاً تمام اطلاعات شرکت قابل اشتراک‌گذاری نیست. مهمترین نکته این است که یاد بگیریم در کجا از کدام رویکرد استفاده کنیم تا بتوانیم مزیت رقابتی برتر برای شرکت ایجاد کنیم.